Մարգարեն

Ժբրան Խալիլ Ժբրանի ստեղծագործության պսակը «Մարգարեն» պոեմն է՝ գրված Արևելքի միստիկական ուսմունքների և Աստվածաշնչյան ոգեղեն հզոր շնչով, որտեղ ներկա է նաև գրողի անհատական հոգևոր փորձը և վերապրումը։ Տիեզերքի անհունության, նրա հավերժական առեղծվածի առաջ շփոթահար, հուսահատ մարդուն մարգարեական խոսքի փոխանցում. սա է պոեմի գաղափարական իմաստը։